Τρομοασπίδα

Οι άσχημες ειδήσεις είναι αυτές που πρωτοστατούν.

No news is good news κατά τη δημοσιογραφική παροιμία.

Αν κάνω ένα λογοπαίγνιο θα πω ότι το καλό ταυτίζεται με το τίποτα.

Ωστόσο, το παιχνίδι των εννοιών είναι πιο διδακτικό και πιο αληθινό.

Είναι αδύνατο να γίνει ο ορισμός μιας έννοιας χωρίς τη σύγκρισή της με άλλες.
Για να υπάρχει το "αυτό" θα πρέπει να υπάρχει το "διαφορετικό" του.
Η λειτουργία του καθορισμού έχει ως βασικό εργαλείο τη σύγκριση.

Η σύγκριση είναι μια λειτουργία που συμβαίνει σχεδόν αυτόματα, τόσο που πολλές φορές (τις περισσότερες) δεν τυγχάνει μακράς λογικής ανάλυσης.

Με τις τόσες θλιβερές ειδήσεις που προβάλλονται η σύγκριση που θα κάνει ο θεατής με τον εαυτό του και την προσωπική του κατάσταση τον οδηγούν στο να μακαρίσει προς στιγμήν αυτό που ζει σε σχέση με τις τραγωδίες που του δείχνουν.

Σαφώς υπάρχουν τα χειρότερα. Για κάθε τι υπάρχει το χειρότερό του.
Υπάρχει και το καλύτερο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Το ζήτημα είναι να περαστεί το μήνυμα στους περισσότερους να είναι χαρούμενοι με αυτό που ζουν και το συγκρίνουν με τα χειρότερα μακαρίζοντας την κατάστασή τους.

Η οικονομική πλουτοκρατία όμως δεν σκέφτεται με τέτοιον τρόπο.
Οι πολλοί θα πρέπει να υποχρεώνονται να ευλογούν την πενία τους κάνοντας συγκρίσεις με το χειρότερο.
Είναι ένας ακόμα αποτελεσματικός τρόπος χειραγώγησης.
Ο τρόμος γίνεται η ασπίδα προστασίας για κάθε αντίδραση.
Είναι η τρομοασπίδα η οποία συμβάλλει στην αποτροπή των πολλών να ζητούν και να δυσανασχετούν.