Ομορφαίνοντας το blog (λίγο ακόμα)
Τον εβενώδη παστόν αφίνει
νύμφη κροκόπεπλος η Αυγή,
την πορφυρόχρυσον κόμην χύνει,
πυρρόν το βήμα της οδηγεί
ροδοδακτύλους εκτείνει χείρας
και τας εώας ανοίγει θύρας.
Υπεμειδίασεν όλ' η πλάσις.
Κι αρματηλάτης περικλιτός
εις ερεβώδεις ωθεί εκτάσεις
το μαύρον κάλυμμα της νυκτός.
Γεώργιος Βιζυηνός, Ο Κόδρος
όπου με τη μεταμορφωτική δύναμη της ποίησης, ένα απλό ξημέρωμα γίνεται μια πλοκή γεμάτη εικόνες.
νύμφη κροκόπεπλος η Αυγή,
την πορφυρόχρυσον κόμην χύνει,
πυρρόν το βήμα της οδηγεί
ροδοδακτύλους εκτείνει χείρας
και τας εώας ανοίγει θύρας.
Υπεμειδίασεν όλ' η πλάσις.
Κι αρματηλάτης περικλιτός
εις ερεβώδεις ωθεί εκτάσεις
το μαύρον κάλυμμα της νυκτός.
Γεώργιος Βιζυηνός, Ο Κόδρος
όπου με τη μεταμορφωτική δύναμη της ποίησης, ένα απλό ξημέρωμα γίνεται μια πλοκή γεμάτη εικόνες.
Το έγραψε ο Finteias | 2:13 μ.μ.
5 Comments:
Είδες τι όμορφο είναι να βάζεις ποιήματα στο blog;
Ο Βιζυηνός μού άρεζε πάντα (παλαιά εποχή). Μάλλον όμως δεν είναι της δικιάς σας εποχής (των σημερινών νέων δηλ.).
jk
@ jk
Διαπιστώνεται ότι οι συνήθειες ορισμένων bloggers μεταδίδονται σε άλλους εν είδει λοιμώδους νοσήματος.
Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση η αντιβίωση αντενδείκνυται διότι τέτοιες συνήθειες είναι επιθυμητές.
Το μόνο που χρειάζεται για να διαβάσει κάποιος τον Βιζυηνό είναι ένα αρχικό, ωφέλιμο κυνήγι των λέξεων που μπορεί να είναι άγνωστες. Από κει και πέρα ακολουθεί η απόλαυση του λόγου.
Παπαδιαμάντης, ο αγαπημένος. Πολύ όμορφο Φιντεία. Δεν θα ξεχάσω την περιγραφή του Μαύρου στον έμπορο των Εθνών. Τέτοιο βάθος, τέτοιο πλάσιμο χαρακτήρα δεν ξαναείδα πουθενά, ιδίως εκείνο το "κατέστη πειραματιστής".
@ Anonymous
Πολλές φορές οι εκφράσεις του Παπαδιαμάντη έχουν ακρίβεια μαθηματικού τύπου και ταυτοχρόνως μεγάλη ποιητική αξία.
Η ευστοχία των λέξεων αφήνει τον αναγνώστη καθηλωμένο στο να επαναλαμβάνει αυτό που διάβασε.
Γειά σου ανώνυμε.
Καλά...ανατρίχιασα!
;-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home