Ο υπολογιστής θέλει και το ρεύμα του

Η ιστορία είναι αληθινή. Συνέβη σε κάποια χώρα του εξωτερικού με αρκετά προηγμένη τεχνολογία στο χώρο των υπολογιστών. Δυστυχώς, όμως, η τεχνολογική ανάπτυξη, αν και δημιουργεί ένα περιβάλλον ανέσεων και δυνατοτήτων, δεν συμβαδίζει πάντα και με ανάπτυξη των ικανοτήτων των έμβιων όντων, που ζουν σε τέτοιο περιβάλλον. Μάλιστα, υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι η άναπτυξη της τεχνολογίας μειώνει την ευστροφία του ανθρώπου, με το αιτιολογικό του ότι όσο περισσότερα πράγματα αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει η τεχνολογία, τόσα λιγότερα έχει να κάνει ο άνθρωπος, με αποτέλεσμα να πέφτει το μυαλό του σε προοδευτική αχρηστία. Μιλάμε πάντα γι' αυτούς που χρησιμοποιούν την τεχνολογία κι όχι για εκείνους που την επινοούν και την κατασκευάζουν.


Έτσι λοιπόν υπήρξε σ' αυτή τη χώρα, που λέγαμε, κάποιος κύριος, που έκανε την πρώτη του αγορά υπολογιστή, όπως όλοι μας κάποτε. Με τη συνηθισμένη περιέργεια και φόβο μπροστά στην ασύλληπτη γι' αυτόν περιπλοκότητα του νέου τεχνολογικού επιτεύγματος, που βρέθηκε στο σπίτι του, θέλησε να ξεκινήσει την περιήγηση στο νέο κόσμο που βρίσκεται μέσα σ' αυτό το πολλά υποσχόμενο κουτί.
Δυστυχώς όμως η έναρξη δεν ήταν καλή. Δεν ξέρω πόσο καιρό μετά την αγορά του υπολογιστή έγινε το περιστατικό που θα σας πω, αλλά σίγουρα ήταν μερικές μέρες όχι περισσότερες της εβδομάδας, έτσι ώστε να είναι απολύτως δικαιολογημένη μια τηλεφωνική κλήση για λήψη βοήθειας από την εταιρία που πούλησε στον άνθρωπο το μηχάνημα. Λοιπόν αυτό που διαπίστωσε ο κύριος ήταν το ότι ο υπολογιστής δεν ξεκινούσε. Ο άνθρωπος προσπάθησε αρκετές φορές να κάνει την εκκίνηση, πατώντας το μεγάλο κουμπί που βρίσκεται στον πύργο, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Έντρομος, έκανε τη φριχτή υπόθεση ότι ο..."φρεσκότατος" υπολογιστής του δεν λειτουργούσε πλέον και θα ήταν αδύνατο να δει όλα εκείνα τα πράγματα που είχε ακούσει και διαβάσει ότι γίνονται μ' ένα τέτοιο μηχάνημα.

Ο κύριός μας κατατρόμαξε με το γεγονός. Δε θα ήταν δυνατό να είχε κάνει ο ίδιος κάτι που να χάλασε το νέο του και τόσο ακριβό απόκτημα. Η προσοχή που δείχνει ο αρχάριος είναι, ως γνωστόν, υπερβολική πολλές φορές κι έχει να κάνει με την άγνοια και φυσικά με την οικονομική τιμή του υλικού που διαχειρίζεται. Ο κύριος, περί ου ο λόγος, πρόσεχε μέχρι και τη σκόνη. Είχε τοποθετήσει τον υπολογιστή του σε μια ωραία γωνιά του δωματίου του, τον σκέπασε με ωραία υφάσματα για να μη σκονίζεται, έκανε τις κινήσεις του με ακρίβεια και δέος ιεροτελεστίας και τίποτα δεν ήταν υπέρ του να είχε προκαλέσει από μόνος του εκείνο το κακό.
Παρ' όλα αυτά ο υπολογιστής του δεν ήταν παρά ένα έπιπλο χωρίς καμιά από τις υποσχόμενες δυνατότητές του. Ο υπολογιστής και το τραπέζι πάνω στο οποίο στηριζόταν δεν ξεχώριζαν σε τίποτα, σε ό,τι αφορά την ανταπόκρισή τους στο χρήστη. "Δεν μπορεί", σκεφτόταν, "οι υπολογιστές δεν έχουν ημερομηνία λήξεως και μάλιστα τόσο σύντομη. Τι στο καλό είναι ο υπολογιστής; Αλλαντικό για λίγες μέρες;". Λοιπόν το πρώτο που σκέφτηκε ήταν, φυσικά, το να τηλεφωνήσει στην εταιρία από την οποία το είχε αγοράσει, στην αλλαντοποιία της τεχνολογίας αν το προτιμάτε.
Το τηλέφωνο χτύπησε, κατόπιν, στην υπηρεσία κάλυψης της εταιρίας κι ο αρμόδιος που βρισκόταν εκεί το σήκωσε με τη δέουσα ευγένεια για μια τέτοια εταιρία. Θα έχετε προσέξει το ντύσιμο και το φέρσιμο των υπαλλήλων των μεγάλων εταιριών. Όλα στην τρίχα. Λοιπόν, ο αρμόδιος ρώτησε τον άνθρωπο, που του μιλούσε από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής, για το λόγο του τηλεφωνήματος. Ο τρομαγμένος κύριος, αφού είπε τ' όνομά του, διάβασε, χωρίς να καταλαβαίνει, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια τα τεχνικά χαρακτηριστικά του υπολογιστή που είχε αγοράσει, από το συνοδευτικό manual, καθώς και την ακριβή ημερομηνία πωλήσεως, που αναγραφόταν στην απόδειξη πληρωμής. Ο υπάλληλος επιβεβαίωσε την πρόσφατη αγορά και στη συνέχεια ζήτησε από τον αγοραστή να περιγράψει το πρόβλημα που αντιμετώπιζε από ένα τόσο καινούριο μηχάνημα.


-Ο υπολογιστής δεν κάνει τίποτα, είπε ο αγοραστής.

-Τι εννοείται όταν λέτε "τίποτα" ;

-Αυτό ακριβώς που σας λέω. Ο υπολογιστής δεν κάνει τίποτα. Προσπαθώ να τον ανοίξω και δεν έχω καμία ανταπόκριση. Ο υπολογιστής, που μου δώσατε, είναι σαν ξύλο.

Ο υπάλληλος άρχισε να σκέφτεται για το αν έχουν γίνει σωστά οι συνδέσεις για την τοποθέτηση των περιφερικών συσκευών.

-Η οθόνη ανοίγει;

"Όχι", απαντά ο αγοραστής, η οθόνη παραμένει σκοτεινή και μαύρη όπως και πριν να πατήσω το κουμπί.

"Ίσως να μην είναι συνδεδεμένη με το κουτί" ήταν η πρώτη σκέψη του υπαλλήλου.

-Μπορείτε να ελέγξετε το καλώδιο σύνδεσης του κουτιού με την οθόνη; ρώτησε ο υπάλληλος και του περιέγραψε το καλώδιο που έπρεπε να ψάξει.

Ο αγοραστής έκανε αυτά που του υπέδειξε ο υπάλληλος, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.


-Το καλώδιο είναι όπως μου λέτε, αλλά ο υπολογιστής δεν ανταποκρίνεται, είπε με απογοήτευση ο αγοραστής.

-Όταν πατάτε το κουμπί εκκίνησης, βλέπετε κάποια λαμπάκια ν' αναβοσβήνουν στο κουτί; Ακούτε το θόρυβο απ' τον ανεμιστήρα;

-Στο κουτί δεν ανάβει κανένα φωτάκι και δεν ακούω τίποτα, είπε ο αγοραστής.

"Ούτε οθόνη, ούτε λαμπάκια, ούτε θόρυβος" σκέφτεται ο υπάλληλος κι αρχίζει να προσανατολίζεται πάνω στην τροφοδοσία ηλεκτρικού ρεύματος. Διστάζει βεβαίως να κάνει μια τέτοια ερώτηση κοφτά στον αγοραστή, μήπως κι ο τελευταίος προσβληθεί. Άκου να ρωτάς σε κάποιον για το αν έβαλε το καλώδιο στην...ηλεκτρική πρίζα για μια...ηλεκτρική συσκευή. Ωστόσο, δεν γινόταν διαφορετικά. Η ερώτηση έπρεπε να τεθεί.


Ο υπάλληλος έβαλε την πιο ευγενική και καλωσυνάτη χροιά στη φωνή του κι έκανε τη μοιραία ερώτηση

-Με συγχωρείτε κύριε, αλλά ο υπολογιστής σας δέχεται ηλεκτρικό ρεύμα από την πρίζα; Θέλω να πω, συγνώμη δηλαδή, αλλά μήπως ξεχάσατε να βάλετε το καλώδιο στην πρίζα;

-Μια μικρή διακοπή ακολούθησε, όπου μάλλον ο αγοραστής θα κοιτούσε το καλώδιο και στη συνέχεια ήλθε η απάντηση.

-Το καλώδιο είναι κανονικά στην πρίζα κύριε, είπε ο αγοραστής.

"Δεν είναι δυνατόν" σκέφτηκε ο υπάλληλος, "τι στο καλό γίνεται;"

-Να κάνουμε ακόμα έναν έλεγχο στις συνδέσεις; εξακολούθησε ο υπάλληλος, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στα καλώδια που συνδέουν το κουτί με τα περιφερικά;

Ο αγοραστής το έκανε, αλλά όλα ήταν κανονικά. Ο υπάλληλος έσπαγε το κεφάλι του για να σκεφτεί το τι θα μπορούσε να γίνεται, όταν ο αγοραστής, μ' ένα τελείως ανέμελο ύφος, ξεστόμισε εκείνο που έκανε τον υπάλληλο να βγει από τα ρούχα του.


-Ξέρετε, στην περιοχή μου αυτή τη στιγμή έχουμε διακοπή ρεύματος.

Αυτό ήταν η κεραμίδα στο κεφάλι του υπαλλήλου.

-Πώς είπατε κύριε;

-Σας λέω ότι στην περιοχή μου έχουμε διακοπή ρεύματος αυτή την ώρα. Γι' αυτό τηλεφωνώ σε σας.

-Θέλετε να πείτε ότι καμιά ηλεκτρική συσκευή στο σπίτι σας δε δουλεύει αυτή την ώρα;

-Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε ρεύμα στη περιοχή, σας το είπα.
-Και τι θέλετε να κάνω εγώ για σας;
-Θέλω να σας ρωτήσω τι να κάνουμε τώρα με τον υπολογιστή.

Ο υπάλληλος μασούσε τα χείλη του από θυμό κι ευτυχώς που η τεχνολογία δεν είχε φτάσει ακόμα στο σημείο ώστε όλα τα τηλέφωνα να έχουν και οθόνη που να φαίνονται και τα πρόσωπα αυτών που συνομιλούν, διότι διαφορετικά ο αγοραστής θα έβλεπε ένα θηρίο να βγάζει φλόγες και καπνούς. Τέλος, πήρε ένα ήρεμο και πολύ διακριτικά ειρωνικό ύφος κι έδωσε την τελειωτική απάντηση στον αγοραστή.

-Λοιπόν κύριε, για την περίπτωσή σας θα σας πω το τι ακριβώς θα κάνετε. Πείτε μου, έχετε ακόμα τα κουτιά μέσα στα οποία ήταν ο υπολογιστής σας;

-Τα έχω.

-Πολύ ωραία. Θα πάρετε, λοιπόν, όλα τα τμήματα του συστήματός σας και θα τα βάλετε μέσα στα κουτιά. Εντάξει;


-Ναι και μετά;

-Μετά, λοιπόν, θα φέρετε αυτά τα κουτιά με τον υπολογιστή σας στην εταιρία μας, από όπου και τον αγοράσατε. Μόλις θα δείτε τον πρώτο υπάλληλο θα του πείτε : "Είμαι εκείνος που αγόρασε αυτόν τον υπολογιστή πριν από λίγες μέρες. Σας τον επιστρέφω και δώστε μου τα χρήματά μου πίσω, διότι εγώ είμαι πολύ ηλίθιος για να έχω υπολογιστή."
Μπορείτε να φανταστείτε τη συνέχεια;

Ο άνθρωπος που μου διηγήθηκε αυτό το περιστατικό δε μου την είπε με ακρίβεια, αλλά ο αγοραστής αισθάνθηκε σφόδρα προσβεβλημένος κι έκανε τα σχετικά παράπονα στην εταιρία για τη συμπεριφορά του υπαλλήλου της.

Κάτι πήρε τ' αυτί μου για πιθανή απόλυση του υπαλλήλου.