Σύντομη απορία

Έχω συναντήσει ανθρώπους ευφυείς, που όμως στρέφουν την ευφυΐα τους σε κατευθύνσεις με πρώτη ματιά ανερμήνευτες.
Θυμάμαι κάποιον που μπορούσε να ερμηνεύει (εν μέρει να αθωώνει) τις αποτυχίες του με τρόπο τόσο δεξιοτεχνικό που σχεδόν τον θαύμαζα.
Όμως δεν κατάφερνε να στρέψει αυτή την ευφυΐα του προς εξεύρεση βιώσιμης λύσης για κάποιο πρόβλημα.
Οι αιτίες και η διάταξη των αιτιών που εξηγούσαν την αποτυχία γινόταν με τρόπο που θα έλεγα ότι μπορούσε να γράψει βιβλίο με πιθανό τίτλο "Το βιβλίο της αποτυχίας".

- Ήθελα να ήξερα σε τι με χρειάζεται ένας άνθρωπος με τις δικές σου ικανότητες, του είπα κάποτε.
Μόνο εκεί σώπαινε.
Σε κάθε μου αντιπρόταση είχε άλλες δύο δικές του αντιπροτάσεις που αναιρούσαν τη δική μου.
Αναχαίτιζε κάθε πρόταση λύσης, λες και υπερασπιζόταν την αποτυχία.
Μόνο μια απλή ερώτηση τον έκανε να σωπάσει.
- Υπάρχει κάτι που πιστεύεις ότι δεν το ξέρεις και θα μπορούσαμε μαζί να το ψάξουμε;
Ίσως μια καλή αρχή για έναν πιο γόνιμο διάλογο.