Ο Λεονάρδος

Έχετε μετρήσει πόσα βιβλία κυκλοφορούν στις μέρες μας για τον Leonardo Da Vinci;
Δεν γνωρίζω τον ακριβή αριθμό, αλλά είναι πολλά. Το παρατηρώ στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων.
Ίσως ο "Κώδικας Da Vinci" να έφερε αυτό το αποτέλεσμα.
Δεν τον έχω διαβάσει ακόμα, αλλά ο τίτλος παραπέμπει σε μυστήριο. Μας τραβούν τα μυστήρια.
Νομίζω ότι κάτι είχε πει ο Έκο για τη συνταγή της εκδοτικής επιτυχίας. "Λίγο σεξ και πολλή θεολογία". Μυστήριο κι αυτό.
Ο κώδικας αυτός δεν ξέρω αν έσπασε, άλλα σίγουρα έσπασε τα ταμεία. Μαζί μ' αυτόν κι άλλα παρεμφερή βιβλία.
Μόλις διαβάσω τον "κώδικα" ίσως γράψω κάτι. Επειδή θαυμάζω τον Leonardo θα κάνω μια μικρή αναφορά σ' αυτό. το post.
Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1452 στον Ανκιάνο που είναι κοντά στο Βίντσι (Da Vinci). Γιός του συμβολαιογράφου σερ Πιέρο και της Κατερίνας.
Ο L.d.V σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών βρίσκεται στη Φλωρεντία και εργάζεται στο εργαστήριο του Ανδρέα ντελ Βερρόκκιο, όπου μαθαίνει γλυπτική και ζωγραφική. Θα παραμείνει έξι χρόνια. Κατόπιν θα γίνει μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων της Φλωρεντίας. Αρχίζει να δέχεται παραγγελίες για διάφορα έργα που αφορούν κυρίως θέματα θρησκευτικού χαρακτήρα, όπως το "Προσκύνημα των Μάγων" (ημιτελές).
Το 1482 εγκαθίσταται στο Μιλάνο παρέχοντας υπηρεσίες στον Λουδοβίκο τον Μαύρο.
Το 1499 μετακομίζει στην Φλωρεντία. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Μιλάνο εργάζεται στην κόσμηση του ναού του Σαν Φραντέσκο Γκράντε, σκηνογραφεί και σχεδιάζει κοστούμια για τον γάμο της Ισαβέλλας της Αραγωνίας με τον δούκα Τζιαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα για τη "Γιορτή του Παραδείσου", αναλαμβάνει τον εορταστικό διάκοσμο για τον γάμο του Λουδοβίκου του Μαύρου και της Βεατρίκης ντ' Έστε και άλλα έργα.
Το 1499 μετακομίζει στη Φλωρεντία.
Το 1502 ο Καίσαρ Βοργίας του απονέμει τον τίτλο του στρατιωτικού μηχανικού.
Το 1507 δημιουργείται το πορτρέτο της Μόννα Λίζα, συζύγου του Φραγκίσκο ντελ Τζοκόντο της γνωστής Τζοκόντα. Το αληθινό πρόσωπο της γυναίκας αμφισβητείται από πολλούς. Πρόσωπα που διεκδικούν το πορτραίτο είναι η Κωνσταντίνα ντ' Αβάλος, δούκισσα της Φρανκαβίλλα, μια άγνωστη γυναίκα από τη Νεάπολη και άλλα. Η Τζοκόντα ενέπνευσε την αναζήτηση και τη φαντασία πολλών. Μιά άποψη λέει ότι πρόκειται περί μεταμφιεσμένου άντρα! Λέγεται ότι την ώρα που ο L.d.V ζωγράφιζε είχε δίπλα του τραγουδιστές και κωμικούς που να μεταδίδουν την ευθυμία στη γυναίκα που παζάριζε ώστε να πάρει εκείνη την έκφραση που έμεινε γνωστή ως "Το χαμόγελο της Τζοκόντα"
Το 1513 βρίσκεται στη Ρώμη υπό την προστασία του Τζουλιάνο των Μεδίκων.
Το 1516 πεθαίνει ο Τζουλιάνο των Μεδίκων κι ο L.d.V με πρόσκληση του βασιλιά της Γαλλίας εγκαθίσταται στον πύργο του Κλου.
Το 1519 πεθαίνει στο Κλου. Ο ενταφιασμός του γίνεται στο μοναστήρι του Αγίου Φλωρεντίνου στην Αμπουάζ.

Ο L.d.V μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ένας Αριστοτέλης της εποχής του, αφού καταπιάστηκε με τόσους τομείς της επιστήμης που θα 'λεγε κάποιος ότι δεν είναι απολύτως ταιριαστοί. Ο ίδιος, όμως, υποστήριζε ότι η μία επιστήμη ολοκληρώνει την άλλη ενώ στην κορυφή μάλλον τοποθετούσε τα μαθηματικά. "Μόνο η μαθηματική απόδειξη είναι αυτό που χαρακτηρίζει την πραγματική επιστήμη", γράφει ο ίδιος. Μελέτες των ζωγραφικών του έργων αποκαλύπτουν μια χαρακτηριστική γεωμετρική αρτιότητα.
Η ακόρεστη περιέργειά του τον ωθεί στο να ασχοληθεί με την ανατομία. Προχωράει σε νεκροτομές σχεδιάζοντας τα όργανα του ανθρωπίνου σώματος. Οι φήμες που καλλιεργούνται γι' αυτόν από τους ανθρώπους ξεκινούν από χαρακτηρισμούς όπως "παράξενος" και φτάνουν ως τον "νεκρομάντη" και τον "μάγο". Ο ίδιος, ωστόσο, καταδικάζει και τους νεκρομάντεις και τους αλχημιστές, παραμένοντας στην αλήθεια της μαθηματικής απόδειξης.
Ο γαλήνιος Leonardo καταπιάνεται με τις πολεμικές μηχανές. Εκηβόλα όπλα, γέφυρες, πολιορκητικές μηχανές είναι μέσα το έργο του.
Ήταν, μάλλον, μοναχικός και δεν παντρεύτηκε. Υιοθέτησε ένα χωριατόπουλο, τον Ιάκωβο Καπρόττι που έμεινε γνωστός ως Σαλαΐνο (διάβολος), λόγω του άσχημου χαρακτήρα του.
O L.d.V εμπνεύστηκε μύθους με διδακτικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα σε έναν μύθο για τον Κέδρο λέει ότι ο Κέδρος λόγω της υπερηφάνειάς του περιφρονεί τα φυτά που βρίσκονται γύρω του και τα ξεριζώνει. Τότε, ο άνεμος πια άλλα εμπόδια γύρω του έρχεται πολύ δυνατός προς τον Κέδρο και τον ξεριζώνει.

Αυτό που αναρωτιέμαι με προσωπικότητες όπως ο L.d.V είναι το αν υπάρχει στ' αλήθεια αυτό που ονομάζουμε "Ταλέντο", ή μήπως όλα είναι συνάρτηση της εξάσκησης και του γνησίου ενδιαφέροντος.
Όταν κάποιος αναγκάζεται να κάνει κάτι που ουσιαστικά δεν τον ενδιαφέρει, εύκολα μπορεί να επικαλεσθεί την έλλειψη ταλέντου και έμφυτων ικανοτήτων για τη δυσκολία και την πιθανή αποτυχία του.