Φιντείας

Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας... Carry coals to Newcastle...

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Thessaloniki, Greece

Τρίτη, Φεβρουαρίου 21, 2006

Μη μου άπτου

Με "δύσκολους ανθρώπους" έχουμε έρθει σ' επαφή όλοι.
Μια περίπτωση που συνάντησα ήταν ο Κ.
Ο άνθρωπος που είχε πάντα δίκιο. Δύσκολα θα παραδεχόταν ότι έκανε κάπου λάθος. Όχι ποτέ βεβαίως, αλλά τα λάθη του ήταν από εκείνα που δεν στοιχίζουν πολύ στη συνείδηση του ανθρώπου που τα διέπραξε. Ας πούμε "άργησα κι εγώ ένα τέταρτο στο ραντεβού μου. Είχα όμως πολλές υποχρεώσεις."
Ο Κ. ήξερε αρκετά πράγματα. Είναι αλήθεια ότι ήταν αρκετά διαβασμένος. Όχι όμως ο μόνος διαβασμένος. Ε, λοιπόν σε μια συζήτηση με τον Κ. ό,τι και να ήξερε ο συνομιλητής του ήταν λάθος ή ελλειπές. Ό,τι και να έλεγε ο δύστυχος που έτυχε να διαφωνεί μαζί του ο Κ. θα το θεωρούσε λάθος. Μόνο οι δικές του πηγές ήταν οι σωστές.
Η τέχνη του να επαινεί τον εαυτό του ήταν δεξιοτεχνική. Ποτέ άμεσα. Δεν είμαι εγώ που λέω ότι είμαι καλός και σωστός...η επιστήμη το λέει! Για παράδειγμα, ο Κ. στα νιάτα του είχε αρκετές σχέσεις με το άλλο φύλο. Έλεγε λοιπόν: "Διάβασα σε σοβαρό περιοδικό ότι ο άνθρωπος ωριμάζει καλύτερα όταν σε νεαρή ηλικία συνάπτει σχέσεις με το άλλο φύλο".
Πέρασαν κάποια χρόνια κι ο Κ. βρέθηκε μόνος. Άλλο περιοδικό τότε (ένα είναι;). "Οι άνθρωποι που αλλάζουν συχνά ερωτικούς συντρόφους είναι ανώριμοι και το να παραμείνει κάποιος για ένα χρονικό διάστημα χωρίς σύντροφο είναι δείγμα συγκροτημένης προσωπικότητας"
Ο Κ. σπούδαζε μόνος, χωρίς τους γονείς του. Βρέθηκε το τηλεοπτικό εγκώμιο του εαυτού του. "Είδα μια εκπομπή στην τηλεόραση που έλεγε ότι πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες δεν είχαν κάποιον να τους βοηθάει όταν μελετούσαν"
Ήξερε να ζητάει από τους άλλους. Με τρόπο όμως...Μαεστρικές ικανότητες δημιουργίας ενοχών και πιέσεων. Ας πούμε ότι κάποιος δεν του έκανε τη χάρη που ήθελε.
"Αυτό που κάνεις δεν είναι κοινωνικά σωστό". Όχι πως δεν μου κάνεις το θέλημα, δηλαδή, αλλά δεν έχεις κοινωνική ευαισθησία φίλε μου, αυτό μας έλεγε. Περιττό να πούμε πως για ό,τι έκανε εκείνος πάντα θα υπήρχε κάποιος κανόνας κοινωνικής ευαισθησίας που το υπαγόρευε.
Πολλές φορές μιλούσε για τις ικανότητές του με παραδείγματα της ζωής του. "Ήμουν ο μόνος που τα πήγε τόσο καλά στις εξετάσεις. Απόρησαν οι καθηγητές...μα μόνο ένας; Ε, σιγά τώρα, λίγο μυαλό ήθελαν τα θέματα".
Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να είχε καλό ή και υψηλό δείκτη εφυΐας. Οι περισσότερες επιτυχίες του ήταν υπαρκτές. Ήταν, όμως, μεθυσμένος με τα προσόντα του, κοινώς ψώνιο.
Τελικά το να είσαι ψώνιο δεν έχει να κάνει με το αν λες αλήθεια ή ψέματα. Έχει να κάνει με το αν είσαι ψώνιο ή δεν είσαι ψώνιο. Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι με τα ίδια ή και μεγαλύτερα προσόντα, αλλά δεν τα προβάλλουν με τόσο προκλητικό τρόπο.
Σε διαφωνία μαζί του ήταν αδύνατο το να του αλλάξεις τη γνώμη. Στο τέλος θα επαναλάμβανε απλώς (σαν αυτόματο) την τελική του πρόταση ό,τι και να έλεγε ο άλλος. Δηλαδή πάμε για ξύλο.
Φοβόταν την κατά μέτωπο επίθεση. Μη και του ύψωνες τη φωνή. Στην αρχή ο τρόμος και μετά η πλήρης απόρριψη του ατόμου που τόλμησε να του βάλει τις φωνές.
Το να πιστεύει κάποιος στον ήρεμο διάλογο και να ξέρει ότι ο απέναντί του μόνο από φωνή και ξύλο καταλαβαίνει είναι κάτι που δοκιμάζει τα νεύρα του και τις ιδέες του.
Έχω χρόνια να τον συναντήσω και δεν μου λείπει. Υπήρχαν και θετικά στοιχεία στο χαρακτήρα του, όπως για παράδειγμα το ότι ήταν συμπονετικός, τουλάχιστον έως του σημείου που θα νόμιζε ότι ο άλλος τον θίγει. Δυστυχώς, η υπεροψία του έβαζε το οποιοδήποτε "καλό" σε θέση δευτερεύοντος χαρακτηριστικού.
Θα ήταν σίγουρα δυσάρεστη εμπειρία για έναν υπερόπτη το να διαπιστώσει ότι η απουσία του δεν δημιουργεί κενό στους άλλους.

Υ.Γ. Να σημειώσω ότι το όνομα και το φύλο του ατόμου έχουν τυχαία επιλεχθεί.
Το "Κ" μπορεί να είναι ή να μην είναι το αρχικό το ονόματός του, όπως επίσης αφήνω απροσδιόριστο και το φύλο του (άντρας ή γυναίκα).

3 Comments:

Blogger Finteias said...

Θρασυδειλία;

2:43 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Τέτοια στοιχεία προσωπικότητας μπορεί κανείς να τα συναντήσει σε όλους. Οχι βέβαια ότι όλοι είμαστε "ψώνια" αλλά σε όλους αρέσει να μιλάμε για τους εαυτούς μας και για το πώς καταφέραμε κάποια πράγματα, νομίζω ότι το "μέτρο" κάνει τη διαφορά!

9:20 μ.μ.  
Blogger Finteias said...

@ efrosini

Συμφωνώ για το μέτρο.
Η περίπτωση που περιγράφω είναι ακραία.

Αληθινή, όχι μυθιστόρημα.
Το γνώρισα το άτομο.

9:32 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home