Πράσινοι και Πράσινοι (ο αντίλογος)

Σκέφτομαι να κάνω έναν αντίλογο στο προηγούμενο post που ανέβασα.

Σίγουρα η δράση είναι το ζητούμενο κι όχι οι υποσχέσεις, οι διακυρήξεις και η άκαρπη αντιπολίτευση.
Το θέμα είναι η συνύπαρξη της δράσης με τη διατήρηση της ταυτότητας.
Η ενσωμάτωση σε μια ομάδα εξουσίας, σίγουρα ισχυρότερη από αυτήν που ανήκεις, θα μπορούσε να εγκυμονεί τον κίνδυνο της αλλοτροίωσης και της υποχρεωτικής συμμόρφωσης σε αξιώσεις του ισχυρού ακόμα και σε θέματα που υπό άλλες συνθήκες θα σε έβρισκαν αντίθετο.
Δεν είμαι σε θέση να εμπλακώ σε πρακτικές λεπτομέρειες, αλλά όσες κι αν γνωρίζουμε για ένα ζήτημα πάντα κάτι ξεφεύγει. Μερικές φορές μια θεωρητική ατένιση των πραγμάτων μπορεί να είναι ωφέλιμη.

Η πλάστιγγα έχει από τη μια τη δυνατότητα ανάπτυξης δράσης και από την άλλη τη διατήρηση μιας ολοκληρωμένης, αδιάσπαστης θέσης για τα πράγματα.

Μην ξεχνάμε ότι ακόμα και η λευκή ψήφος είναι ψήφος.

Τέλος πάντων, μου αρέσει να κάνω αντίλογο στον εαυτό μου.

Αυτά και πάμε για επόμενο post.